MUSICK’S MONUMENT MADAME ÉDOUARD MANET PROJECT
Henri Duparc 1870
Poem by Charles Beaudelaire
l'Invitation au voyage - Suzanne Leenhoff / Paula Bär-Giese - soprano & pianist
DEGAS/MANET - Hans Meijer
Suzanne Manet, born Suzanne Leenhoff (30 October 1829 in Delft - 8 March 1906 in Paris) was a Dutch-born pianist and the wife of the painter Édouard Manet, for whom she frequently modeled.
Suzanne became unmarried mother in 1852 to Léon Edouard Koëlla Leenhoff, who was painted very often by Manet. No one knew who the natural father of this child was until the Dutch author Thera Coppens revealed in her book 'Suzanne and Edouard Manet - about the love of a Dutch pianist and a Parisian painter' (2014 Meulenhoff, Amsterdam) after intensive archival research who it really was: l'artiste mucicien Köella.
Op 28 oktober 1863 geven de Zaltbommelse Suzanne Leenhoff (1829-1906) en de Franse impressionistische schilder Edouard Manet (1832-1883) elkaar het 'ja-woord' voor de ambtenaar van de Burgerlijke Stand van Zaltbommel. Later die dag volgde de kerkelijke inzegening van het huwelijk in de Sint Maartenskerk van het stadje.
Suzanne was de oudste dochter van de Zaltbommelse beiaardier, muziekleraar en organist Carolus Antonius Leenhoff (1807-1878) en Martina Adriana Johanna Ilcken (1807-1876). Het artistieke talent zat in de familie. Suzanne bleek een begenadigd pianiste en haar jongere broer Ferdinand werd later een geprezen beeldhouwer. Suzanne vertrok waarschijnlijk in 1847 met enkele broers en zusters en haar moeder naar Parijs waar haar oma verbleef. Daar leerde zij de familie Manet kennen, die vlak bij haar oma woonde, toen zij aan broers van Edouard pianoles mocht geven. Suzanne werd in 1852 ongehuwd moeder van Léon Edouard Koëlla Leenhoff, die heel vaak geschilderd is door Manet. Niemand wist wie de natuurlijke vader van dit kind was totdat de Hollandse schijfster Thera Coppens in haar boek ‘Suzanne en Edouard Manet over de liefde van een Hollandse pianiste en een Parijse schilder’ ( First print 2014 Meulenhoff, Amsterdam) na intensief archiefonderzoek onthulde wie het werkelijk was: l’artiste mucicien Köella.
Henri Duparc - Chanson Triste
Henri Duparc - Sérénade Florentine
Henri Duparc - Soupir
G.-A Koëlla - Versunken, verdorret, verklungen
Gabriël Fauré - Clair de lune
Gabriël Fauré - Après un rêve
Chopin-Viardot - La danse
Offenbach - The doll song
CHABRIER - IMPROMPTU A MADAME EDOUARD MANET 1873
Chabier - Habanera
ERARD piano Madame Suzanne Manet No 34 475 ; 1863
Paula Bär-Giese Hans Meijer